بررسی تنوع ژنتیکی و روابط فیلوژنتیک برخی گونههای جنس زعفران موجود در ایران با استفاده از نشانگر RAPD

زعفران ( . Crocus spp ) از جمله گیاهان بومی ایران است که دارای خواص دارویی و ادوی های متعدد می باشد و به لحاظ اقتصادی در ایران و جهان حائز اهمیت است. یکی از کاربردهای مهم تکنیک های مولکولی بررسی و برآورد سطح تنوع ژنتیکی در ژر مپلاسم ها و جمعیت ها، برای استفاده مطلوب از آن ها در به نژادی و مدیریت حفظ ذخایر ژنتیکی گیاهان می باشد. به این منظور در تحقیق حاضر تنوع و ارتباط ژنتیکی 25 نمونه از زعفران های زراعی و وحشی جمع آوری شده مناطق مختلف زعفران خیز ایران با استفاده از چند نشانگر RAPD مورد بررسی قرار گرفت. این نمونه ها متعلق به گونه های C. ،C. sativus C. haussknechii ،C. cansellatuse ،speciosus و C. michelsonii میباشد. یازده آغازگر 90 RAPD نوار قابل امتیازدهی تولید کردند. میانگین چندشکلی به دست آمده برای نشانگر RAPD معادل 20 / 78 درصد محاسبه شد . نتایج حاصل از تجزیه واریانس مولکولی نشان داد که تنوع ژنتیکی بین جمعی تها و درون جمعیت ها معنی دار بود . ب ر اساس این تجزیه سهم تنوع ژنتیکی بین جمعیت ها RAPD با استفاده از نشانگر 32 ،RAPD درصد برآورد گردید. توزیع مقادیر PIC بین 147 / 0 تا 421 / 0 با میانگین 324 / 0 متغیر بود. نتایج حاصل نشان داد که در بین و درون گونه ه ای زعفران تنوع زیادی وجود دارد که می توان از آن در برنامه های به نژادی این گیاه با ارزش استفاده کرد.